Książenice
OSP jest najstarszą organizacją działającą we wsi. Początki ochotniczego pożarnictwa na terenie Książenic sięgają roku 1903. Wtedy zaczęły powstawać warty pożarowe. Celem ich była ochrona mienia przed pożarem i wzajemna pomoc. Koordynacją wart zajmował się Związek Sikawkowy w Opolu. W 1904 roku w gospodarstwie Szymałów wystawiono drewnianą szopę, w której umieszczono sprzęt, a więc wiadra ze skóry, beczki z wodą, tłumicę i drabiny. W tym samym roku otrzymano dwie beczki dębowe na dwóch kołach i drabinę. Inicjatorami tych działań byli nauczyciel Skiba oraz księża Jan Pojda z Książenic i Brudniok z Rybnika. Na polecenie hrabiego von Pless, ówczesny wójt Andrzej Szymała wraz z ks. Brudniokiem, zakupili w 1908 roku we Wrocławiu ręczną sikawkę.
Pożary prawie corocznie niszczyły drewnianą zabudowę wsi, a w 1912 roku spłonęła także strażacka szopa. Wybudowano więc nową na ziemi Antoniego Konika i powołano Zarząd Straży, w skład którego weszli gospodarze Andrzej Szymała, Jan Wałach, Jan Piecha i Paweł Szymura oraz kierownik szkoły Skiba. Po powstaniach jednostka została podporządkowana Rybnikowi, a komendantem był Józef Czerny, zastępcami Teofil Konik i Wincenty Suliga. W 1932 roku kolejny pożar zniszczył częściowo „remizę”. Sprzęt pożarniczy przeniesiono do nowej, wybudowanej obok szkoły.
W czasie okupacji działalność straży całkowicie zamarła. Część członków wysłano na roboty przymusowe do Niemiec, pozostali zaprzestali działalności. Po zakończeniu wojny w 1945 roku pozostali przy życiu strażacy oraz nowe pokolenie ochotników przystąpiło do reaktywowania straży. Sprzęt pożarniczy był w fatalnym stanie i dzięki staraniom strażaków oraz mieszkańców zaczęto go kompletować. Sikawkę wyremontowano, mieszkańcy dostarczali poniemieckie węże i hełmy, a poniemieckie mundury przerobiono na strażackie dla ochotników. Utworzono w 1947 roku nowy zarząd, którym kierowali: Teofil Hary, Józef Fizia i Franciszek Szymała. W tym samym roku władze powiatu rybnickiego doposażyły jednostkę w sprzęt, a ze składek mieszkańców odkupiono z Knurowa motopompę i węże.
Kilka następnych lat to okres zastoju. Dopiero nowy zarząd w składzie Erwin Koza, Stanisław Szymura, Józef Pawlik, Alfred Duda i Konrad Duda w 1954 roku zaktywizował jednostkę. Utworzono Społeczny Komitet Budowy Remizy, w skład którego obok wymienionych weszli Augustyn Radecki, Alojzy Węgrzyk, Franciszek Szymała, Antoni Buchcik i Paweł Smołka. Teren pod budowę ofiarowała Anna Muras. Budowę rozpoczęto w 1956 roku. Pieniądze pochodziły ze zbiórek wśród mieszkańców, zabaw oraz dotacji państwa. Prace były prowadzone przez członków OSP i mieszkańców wsi. 22 lipca 1961 roku remiza została oddana do użytku. Wybudowano również budynek gospodarczy, magazyn paliw, sanitariaty i ogrodzenie.
W 1962 roku odkupiono z OSP Szczygłowice samochód pożarniczy „Ford”, a trzy lata później wybudowano zbiornik przeciwpożarowy o powierzchni 75 m2 u zbiegu ul. Klimka i Nad Potokiem. W 1967 roku zakupiono samochód „Star 25”, który został przerobiony na wóz strażacki. Na jubileusz 65-lecia OSP straż otrzymała z Komendy Powiatowej w Rybniku nową motopompę. Jednostka liczyła wtedy około 50 członków czynnych i ponad 170 wspierających. W latach 1970-1973 dobudowano do remizy salę strażacką, a za pieniądze uzyskane z imprez zakupiono umeblowanie świetlicy, umundurowanie strażackie i część sprzętu. W 1978 r. jednostka otrzymała kolejny samochód „Star 29”, zaś na 80-lecie mieszkańcy ufundowali strażakom sztandar, który został poświęcony w kościele parafialnym. Z kolei kopalnia „Szczygłowice” dobudowała cześć sali i wyposażyła ją w centralne ogrzewanie w zamian za możliwość organizowania w niej imprez górniczych (,,karczmy piwne”).
W 1991 r. wybrano nowy zarząd, którego prezesem został Paweł Suliga. Funkcję naczelnika powierzono Alojzemu Marcolowi. Skarbnikiem został Konrad Belkius, natomiast sekretarzem Stanisław Koza. Od tego czasu czyniono starania o pozyskanie nowego samochodu strażackiego. Cześć funduszy na jego zakup dała OSP z własnych środków. 31 grudnia 1992 r. przekazało jednostce nowego „Stara 005” wartości 560 mln zł. 29 maja 1993 r. z udziałem władz wojewódzkich Związku OSP, samorządowych oraz przedstawicieli sąsiednich jednostek dokonano uroczystego przekazania tego samochodu. Poświęcił go również ks. biskup Gerard Bernacki. W sierpniu 1996 r. zmarli prezes Paweł Suliga i naczelnik Alojzy Marcol. Z wielkim żalem pożegnano obu zasłużonych działaczy. Funkcję prezesa od 1997r. sprawował Arnold Kamiński po czym w 2000 r. obowiązki te przejął Stanisław Banik (2000-2006). W 2006 r. funkcję prezesa obejmuje Jerzy Szymura, który funkcję tą pełnił do marca 2011 r. Podczas całej kadencji udało się zmodernizować wnętrze remizy , wykafelkowano posadzki oraz ściany. Zakupiono środki ochrony osobistej dla strażaków, co ułatwia im prowadzenie działań ratowniczo-gaśniczych.
Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza zwana w skrócie MDP działa przy OSP od kilkudziesięciu lat. Na chwilę obecną liczy 9 członków w tym 2 dziewczyny. Opiekę nad młodymi adeptami sztuki pożarnictwa sprawują Beata Strzelczyk (Instruktor MDP). Członkowie MDP spotykają się około 6 razy w miesiącu na tzw. zbiórkach gdzie uczestniczą w zajęciach teoretycznych oraz praktycznych. MDP reprezentuje OSP w zawodach sportowo-pożarniczych , biwakach , turniejach wiedzy do, których przygotowuje się podczas całego roku. Członkowie MDP pozostają w tej formacji do czasu ukończenia 18 roku życia po czym po uzyskaniu pełnoletniości stają się pełnoprawnymi strażakami OSP.
Informacje oraz zdjęcia dzięki uprzejmości OSP.
