Magnuszew
Ochotnicza Straż Pożarna założona w 1913 roku. Od 2007 roku w Krajowym Systemie Ratowniczo Gaśniczym. Straż liczy łącznie około 50 druhów. W planach na najbliższe lata jest utworzenie drużyny młodzieżowej jak i drużyny żeńskiej. W tym roku jednostka otrzymała ponton i wyszkoliła ratowników w celu działań ratunkowych prowadzonych na wodzie.
Magnuszew po rozbiorach znalazł się w zaborze austriackim. Kiedy Napoleon Bonaparte w 1807 roku utworzył Księstwo Warszawskie, miasteczko weszło w skład jego granic. Po upadku Napoleona, na Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku z części ziem polskich utworzono Królestwo Polskie, zależne od Rosji. Tereny Magnuszewa znalazły się w granicach tegoż Królestwa. Car Rosji był jednocześnie królem Królestwa. Od tamtego czasu Magnuszew terytorialnie przynależał do zaboru rosyjskiego. Pozostał w nim aż do odzyskania niepodległości. Ziemie Królestwa Polskiego podzielono na gubernie. Magnuszew znalazł się w obszarze guberni radomskiej. Władze rosyjskie były niechętne powstawaniu na podległych im terenach wszelkich organizacji i stowarzyszeń, a szczególnie tych, które funkcjonowały na zasadach służb mundurowych. Do rozmów z gubernatorem społeczność Magnuszewa wyznaczyła osoby, które cieszyły się w środowisku szacunkiem i które obdarowano wielkim zaufaniem. Inicjatywa w sprawie utworzenia straży ogniowej wyszła od mieszańców Magnuszewa. W 1912 roku, Stanisław Arciszewski, Stanisław Romanowski, Piotr Gutkowski i Antoni Świątecki zostali wydelegowani do przeprowadzenia rozmów z carską władzą w celu powołania straży pożarnej .
„Wobec pożarów nękających miejscowe społeczeństwo zwracamy się do Waszej Wysokości z tym, że zamierzamy powołać straż pożarną do walki z pożarowymi nieszczęściami”.
„Mamy honor prosić Waszą Wysokość o wyrażenie zgody na powołanie magnuszewskiej staży pożarnej”. Mieszkańcy Magnuszewa powoływali się na Ustawę o Strażach Pożarnych w Królestwie Polskim, zatwierdzoną przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych 12 grudnia 1898 roku.
Naczelnik Kozienic, 25 sierpnia 1912 roku, w piśmie skierowanym do radomskiego gubernatora, wydał pozytywną opinię o potrzebie zaistnienia w Magnuszewie straży pożarnej, która swoim zasięgiem miała obejmować obszar działania w promieniu 7 wiorst.
Swoją aprobatę dla powstania Towarzystwa Straży Ogniowej, urząd w Kozienicach motywował dużą ilością domów drewnianych a niewielką murowanych (44 murowanych i 301 drewnianych) , co w jego opinii stwarzało sytuację zagrożenia pożarowego. W roku 1912 na terenie Królestwa Polskiego było ponad 3 600 000 budowli, z czego 86% drewnianych, 7% o konstrukcji mieszanej (drewniano-murowanych) i zaledwie 7% murowanych. Dachy tych budynków były w 79% pokryte słomą lub innym łatwopalnym materiałem. Tak więc, o pożary było nietrudno. W Królestwie Polskim w latach 1892-1913 zanotowano ich 95 110 . Obok wyraźnie wskazanego zagrożenia, wynikającego z charakteru zabudowy miejskiej, urząd powiatowy informował gubernatora, iż najbliższa straż pożarna znajduje się w Kozienicach oddalonych o 26 wiorst od Magnuszewa .
Władze carskie 7 września 1912 roku wyraziły zgodę na funkcjonowanie straży. Od uzyskania zezwolenia do rozpoczęcia działalności potrwało kilka miesięcy. Tak wynika z dokumentu skierowanego przez naczelnika powiatu kozienickiego do urzędu radomskiej guberni, w którym informował gubernatora o tym, że straż w Magnuszewie rozpoczyna działalność 16 lipca 1913 roku.
Jednostka wyposażona jest w trzy samochody ratowniczo-gaśnicze:
-Star 244 o pojemności zbiornika wody 2500l (wyposażony m.in. w sprzęt hydrauliczny),
-Jelcz 422 wyposażony w zbiornik wody o pojemności 6000l, pojazd wyposażony w armatkę i przednie działka,
-Gazelle wyposażona m.in. w sprzęt hydrauliczny.
Obecnie jednostka stara się o zakup nowego średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego ze środków UE.
Informacje oraz zdjęcia dzięki OSP.
