Merytoryka
W drugim artykule naszej serii poświęconej rotom asekuracyjnym przybliżymy Wam co należy do zadań strażaka lub roty, której przydarzył się wypadek w zadymieniu.
Mimo że samo zagadnienie nie mówi nic o rocie asekuracyjnej, to jest ono niezbędne w całej organizacji „uruchomienia” roty asekuracyjnej. Poruszymy również kwestie związane z postępowaniem i wzywaniem pomocy. Pisząc o wzywaniu pomocy, szczególnie chcę tutaj zwrócić uwagę na to, że nie powinniśmy się bać tej pomocy wzywać, bo może nas to kosztować utratę zdrowia lub życia.
NIE BÓJ SIĘ WEZWAĆ POMOC! TO ŻADEN WSTYD!
NIE WEZWANIE POMOCY MOŻE KOSZTOWAĆ CIĘ ŻYCIE!!
Więc po kolei.
Jeżeli dojdzie do sytuacji zagrożenia życia, urazu, uszkodzenia sprzętu, naruszenia rezerwy powietrza, pogorszenia się warunków pożarowych, utraty łączności, ale wciąż istnieje możliwość opuszczenia strefy zadymionej przez rotę bez pomocy roty asekuracyjnej, należy to zrobić niezwłocznie. Nawet jeżeli nie otrzymaliśmy rozkazu właściwego dowódcy.
W sytuacjach takich jak:
- zagubienie się,
- upadek z wysokości,
- odniesienie obrażeń mogących zagrażać życiu lub zdrowiu,
- odnalezienie zagubionego, uwięzionego, rannego lub nieprzytomnego strażaka;
- unieruchomienie, zaplątanie się,
- stwierdzenie awarii sprzętu ochrony układu oddechowego lub gdy aktywuje się w tym sprzęcie alarm niskiego ciśnienia i strażak nie jest w stanie wyjść ze strefy zagrożenia,
- ulegnięcie dezorientacji w wyniku całkowitego braku widoczności, braku kontaktu z linią gaśniczą lub innym sprzętem wykorzystywanym do asekuracji
- brak możliwości zlokalizowania innej drogi odwrotu, gdy skorzystanie z podstawowego wyjścia zostanie uniemożliwione przez pożar, zawalenie lub inną przeszkodę
- znalezienie się w innej sytuacji, którą uznamy za sytuację bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia własnego lub innych osób.
Należy BEZZWŁOCZNIE WEZWAĆ POMOC!
WEZWANIE POMOCY przez strażaka POLEGA NA:
1. trzykrotnym podaniu kryptonimu „RATUNEK” „RATUNEK” „RATUNEK”
2. określeniu, kto wzywa pomocy;
3. określeniu, gdzie się znajduje, co się stało i jaki rodzaj pomocy jest potrzebny.
Wzywanie pomocy należy prowadzić do momentu, aż odebranie wezwania zostanie potwierdzone przez kierującego działaniem ratowniczym.
Wzywanie pomocy może być prowadzone przez kontakt głosowy, drogą radiową lub przez użycie innych form komunikacji, ustalonych z kierującym działaniem ratowniczym: za pomocą dźwięku sygnalizatora bezruchu, gwizdka lub znaków gestowych.
Materiał został opracowany przez
Waldemar Pruss
Redaktor naczelny
Członek międzynarodowej grupy Atemschutzunfaelle.eu, zajmującej się rotami asekuracyjnymi oraz przypadkami wypadków strażaków podczas działań.
Fot. KW PSP Katowice
