W przybliżeniu: BERLINER FEUERWEHR

Berlińska Zawodowa Straż Pożarna (Berliner Feuerwehr) jest najstarszą i największą zawodową strażą pożarną w Niemczech. Do jej zadań należy walka z pożarami, reagowanie na zdarzenia o charakterze technicznym, zapobieganie zagrożeniom, profilaktyka społeczna, kształcenie kadry oraz działalność ratownictwa medycznego.

Codziennie w służbie znajduje się około 550 funkcjonariuszy. Służby pełnione są przez 12 godzin. Zmiany służb następują o godzinie 07:00 oraz 19:00. Następnie personel ma 24 godziny wolnego. Tydzień pracy obejmuje 44 godziny. Operacyjnie Berlin jest podzielony na 5 obszarów ratowniczo-gaśniczych.

Stanowisko kierowania obsługuje numer alarmowy 112, do którego wpływają zgłoszenia o charakterze strażackim oraz medycznym. Personel stanowiska kierowania to łącznie 260 osób. Codziennie stanowisko obsługuje ok 3000 zgłoszeń z których ok. 1500 wymaga interwencji. Służby w stanowisku kierowania pełnione są przez 11 godzin w ciągu dnia oraz 13 godzin w porze nocnej. W trakcie służby w stanowisku znajduje się 33 funkcjonariuszy.

HISTORIA
1 lutego 1851 roku Ludwig Scabell otrzymał od króla Prus Fryderyka Wilhelma IV rozkaz utworzenia w Berlinie pierwszej niemieckiej zawodowej straży pożarnej, zapewnienie jej wyszkolenia i wyposażenia. Sam Ludwig Scabell został mianowany królewskim dyrektorem straży pożarnej w Berlinie.

Zatrudniono i przeszkolono prawie 1000 mężczyzn oraz rozpoczęto budowę profesjonalnych strażnic. W tym samym roku w Berlinie uruchomiono także pierwszą na świecie elektryczną sieć sygnalizacji pożaru. Została ona zamontowana przez firmę Siemens & Halske i połączyła kwaterę główną z 24 strażnicami. Pierwszą nową remizę strażacką otwarto w 1854 r., a dwa lata później w Berlinie uruchomiono sieć wodociągową z 1520 hydrantami.

W 1882 roku na dworcu głównym berlińska straż pożarna oddała do użytku pierwszą drabinę obrotową zbudowaną przez firmę BAMAG.

W 1875 Scabell osiągnął wiek emerytalny, a jego następcą został Gustav Witte, który wraz z inżynierem i producentem Greinerem w 1879 roku otrzymał niemiecki patent na pierwszą na świecie drabinę obrotową. W 1882 roku berlińska straż pożarna wprowadziła do użytku pierwszą drabinę obrotową zbudowaną przez firmę BAMAG.

Dane liczbowe:

35 – strażnic

1 – strażnica szkolna

1 – Akademia pożarnicza i ratownictwa medycznego

1 – stanowisko kierowania

1 – Muzeum pożarnictwa

25 – stacji ratownictwa medycznego

216 – pojazdów ratowniczo-gaśniczych (w tym 5 elektrycznych)

47 – drabin mechanicznych

1 – podnośnik hydrauliczny

31 – pojazdów ratownictwa technicznego

315 – pojazdów medycznych (w tym 108 ambulansów)