KPP: Procedura nr 1 - sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym
Zapraszamy Was do kolejnego materiału z naszego cyklu dotyczącego Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy. Ostatnio opisywaliśmy wyposażenie najpopularniejszej torby medycznej w straży pożarnej czyli tobry R1 (więcej TUTAJ), a także prezentowaliśmy listę procedur medycznych (lista procedur dostępna TUTAJ). Dzisiaj skupimy się na procedurze numer 1. Pierwsze chwile po przybyciu na miejsce zdarzenia są najważniejsze. Im prędzej i skuteczniej udzielimy kwalifikowanej pierwszej pomocy poszkodowanemu tym jego szanse na przeżycie wzrastają.
Podstawową sprawą jest tutaj tzw złota godzina. Poszkodowany z ciężkim urazem, który trafi na salę operacyjną w ciągu tego czasu ma dużo większe szanse na przeżycie. Należy pamiętać, że złota godzina rozpoczyna się już w chwili doznania obrażenia. Tak naprawdę kiedy docieramy na miejsce zdarzenia ze złotej godziny wiele nie zostaje. Dlatego ważnym jest żeby nasze działania były usystematyzowane i zgodne z obowiązującymi procedurami. Zwiększy to skuteczność naszych działań.
Procedura nr 1: Sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym:
Przybycie na miejsce zdarzenia: Docierając na miejsce zdarzenia należy pamiętać o swoim bezpieczeństwie, prawidłowe ustawienie aut w celu zabezpieczenia ratowników.
Rozpoznanie miejsca zdarzenia: (prowadząc rozpoznanie należy brać pod uwagę wszystkie możliwości, zdarzają się przypadki osób np. uwięzionych w bagażniku auta lub poza pojazdem w zaroślach. Poszkodowani w szoku mogli się również oddalić z miejsca zdarzenia i np. stracić przytomność. Warto wtedy przeszukać okolice miejsca zdarzenia.
-zabezpieczenie ratowników: Pamiętajmy o swoim bezpieczeństwie, rękawiczki lateksowe/winylowe czy inne to podstawa, wielu stosuje nawet dwie trzy pary jednocześnie. Jest to ciekawe rozwiązanie przy wielu poszkodowanych. Podchodząc do kolejnego poszkodowanego zdejmujemy tylko wierzchnie rękawiczki, a pod spodem mamy kolejne gotowe do działań. W straży każdy wyposażony jest w ubranie specjalne oraz hełm z przyłbicą, to powinno wystarczyć. Oczywiście do tego można dodać okulary ochronne oraz maseczkę. Jednak rzadko jest to spotykane w jednostkach ochrony przeciwpożarowej.
-identyfikacja zagrożenia: Oceniamy miejsce zdarzenia pod kontem zagrożenia dla ratowników oraz osoby poszkodowanej. Jeżeli osoba jest zagrożona czynnikiem zewnętrznym czy stanem poszkodowanego, należy przystąpić do natychmiastowej ewakuacji. Pamiętajmy tutaj jednak o swoim bezpieczeństwie. Zasada dobry ratownik to żywy ratownik jest tutaj kluczowa.
-liczba poszkodowanych: Jeżeli mamy więcej niż jednego poszkodowanego należy rozważyć segregację pierwotną. W razie konieczności segregacja poszkodowanych (segregacja poszkodowanych zostanie opisana w osobnym materiale już niebawem).
-potrzebne dodatkowe siły i środki: W przypadku niewystarczających sił i środków należy zadysponować na miejsce pomoc. Pamiętajmy zasadę: do każdego „ciężkiego” poszkodowanego przyporządkowany jest jeden zestaw medyczny z deską ortopedyczną oraz szynami Kramera.
-mechanizm urazu: Jak doszło do zdarzenia. Ważne aby dobrze ocenić miejsce. Pomoże nam to w dalszych czynnościach medycznych. Gdy osoba jest nieprzytomna, a na miejscu są świadkowie zdarzenia zapytaj ich co i jak się stało.Najczęściej strażacy dysponowani są do zdarzeń drogowych w których występują obrażenia kręgosłupa. Jednak mogą zdarzyć się inne przypadki. W sytuacjach gdy nie mamy pewności co do mechanizmu urazu zawsze bierzemy możliwość wystąpienia urazu kręgosłupa.
Dotarcie do poszkodowanego: Do poszkodowanego podchodzimy od strony w którą osoba ma skierowaną twarz, chodzi to głównie o zapobiegnięcie pogłębienia urazu w odcinku szyjnym kręgosłupa (poszkodowana osoba może się odwrócić do tyłu żeby zobaczyć kto się zbliża itd.) Należy tutaj pamiętać o swoim bezpieczeństwie. Po dotarciu do poszkodowanego przystępujemy do:
-ewakuacja i udzielenie kwalifikowanej pierwszej pomocy: Gdy zachodzi potrzeba ewakuacji (ciężki stan poszkodowanego, brak możliwości sprawdzenia czynności życiowych czy możliwość wystąpienia zagrożenia zewnętrznego) należy niezwłocznie przystąpić do ewakuacji osoby i udzielić jej kwalifikowanej pierwszej pomocy w strefie bezpiecznej.
-wykonanie dostępu do poszkodowanego i udzielenie kwalifikowanej pierwszej pomocy: jeżeli osoba np. w zdarzeniu drogowym jest uwięziona w pojeździe, przystępujemy do wykonania dostępu za pomocą sprzętu hydraulicznego lub innego. W trakcie wykonywania dostępu można prowadzić działania z zakresu KPP. Gdy nie ma takiej możliwości, KPP wykonujemy dopiero po ewakuacji.
-udzielenie kwalifikowanej pierwszej pomocy i przygotowanie do ewakuacji: gdy dostęp do poszkodowanego umożliwia udzielenie kwalifikowanej pierwszej pomocy, a jego stan nie wymaga natychmiastowej ewakuacji możemy na miejscy przeprowadzić czynności medyczne, a dopiero później ewakuować poszkodowanego lub przekazać dla ZRM.
Na koniec: Meldunek do Kierującego Działaniem Ratowniczym (czyli KDRa): informacje jakie działania wykonujemy z poszkodowanym należy na bieżąco przekazywać kierującemu działaniem ratowniczym, on następnie przekazuje informację dalej, do odpowiedniego miejscowo stanowiska kierowania.
Już w kolejnym materiale zagłębimy się w procedurę nr 2. Napiszemy o sekwencji medycznych działań ratowniczych.
