Merytoryka
W naszym trzecim artykule dotyczącym rot asekuracyjnych skupimy się na zadaniach, jakie należą do roty asekuracyjnej na terenie działań gaśniczych.
Wyznaczona przez Kierującego Działaniem Ratowniczym lub „systemowo” rota asekuracyjna, musi znajdować się w pełnej gotowości do podjęcia działań w razie wystąpienia wypadku z udziałem strażaka w strefie zadymionej.
Pomimo że KDR zobligowany jest do nasłuchu i prowadzenia korespondencji z rotami pracującymi w strefie zadymienia, to w tej kwestii, może także mu pomagać rota asekuracyjna, która w szczególności będzie nasłuchiwać korespondencji pod kątem trzykrotnego kryptonimu „RATUNEK” „RATUNEK” „RATUNEK”.
Możliwe jest wykonywanie innych zadań przez rotę asekuracyjną poza strefą zagrożenia, pod warunkiem zachowania gotowości do wejścia w strefę zadymienia w przypadku wypadku strażaka.
W przypadku wypadku i decyzji Kierującego Działaniem Ratowniczym o wprowadzeniu roty asekuracyjnej do działań sama rota musi:
- sprawdzić przed wejściem w strefę zadymienia podłączenie automatów oddechowych do masek,
- poinformować KDR o wejściu w strefę zadymienia i podać ciśnienie początkowe w butlach,
- dotrzeć do rannego strażaka;
- przeprowadzić szybką ocenę stanu strażaka,
- udzielić niezbędnej pomocy medycznej,
- w razie konieczności wymienić źródło powietrza,
- usunąć, wyciąć elementy utrudniające ewakuacje,
- wybrać metodę i drogę ewakuacji,
- ewakuować rannego strażaka ze strefy zadymienia.
Rota asekuracyjna poza pozostawaniem w pełnej gotowości, musi być wyposażona w sprzęt umożliwiający podjęcie niezbędnych działań w strefie zadymienia.
Istnieje wiele wariantów przygotowania sprzętowego, jednak najczęściej stosowanym i dedykowanym wyposażeniem dla rot asekuracyjnych jest:
– sprzęt ochrony dróg oddechowych, który rota asekuracyjna powinna mieć założony na sobie. (Niektóre zachodnie systemy ratownicze, zakładają, że rota asekuracyjna ma także założone na twarz maski aparatów powietrznych, bez podpiętych automatów oddechowych.),
– sprzęt burzący: m.in. halligan, topór ciężki,
– sprzęt tnący: może to być narzędzie hydrauliczne typu kombi o napędzie elektrycznym, sekatory ratownicze, nożyczki ratownicze itd.,
– sprzęt pomocniczy: pętle ratownicze do ewakuacji rannego [pętla wielofunkcyjna RHINOEVAC], oświetlenie [np. latarka STRIPELIGHT],
– wyroby medyczne do zabezpieczenia zagrażających życiu urazów: opaski uciskowe, opatrunek hemostatyczny,
– butlowy zestaw asekuracyjny składający się z butli na powietrze, reduktora, przewodu, maski powietrznej lub kaptura ucieczkowego,
– kamera termowizyjna będąca kamerą taktyczną, pozwalająca na pracę w trudnych warunkach pożarowych [np. FLIR K35 lub K55],
– linkowy zestaw ewakuacyjny,
– torba RIT: przeznaczona do transportu wymienionego sprzętu [np. torba RIT PACK ONE],
– rozwiązania do ewakuacji nieprzytomnego strażaka: nosze płachtowe lub dedykowane nowoczesne [np. deska FAST BOARD]
Zdjęcie główne: KM PSP Warszawa
Materiał został opracowany przez
Waldemar Pruss
Redaktor naczelny
Członek międzynarodowej grupy Atemschutzunfaelle.eu, zajmującej się rotami asekuracyjnymi oraz przypadkami wypadków strażaków podczas działań.
