Ostroróg
Ochotnicza Straż Pożarna miasta Ostroroga powstała dnia 20 czerwca 1880 roku. Głównymi inicjatorami powołania potrzebnej miastu i okolicznym wioskom organizacji przeciwpożarowej byli ówczesny burmistrz miasta Wendt i nauczyciel Sylwester Górnicki.
W momencie powstawania, jednostka OSP zrzeszała 20 Polaków, 4 Niemców i 1 Żyda. Wskutek wewnętrznych nieporozumień pomyślnie rozwijająca się organizacja strażacka przeżywa kryzys i w 1890 roku rozpada się. Ponownie powołuje Ochotniczą Straż Pożarną w Ostrorogu burmistrz Schwarzkopf w 1891 roku.
Po przeprowadzeniu zupełnej reorganizacji OSP liczyła w tym czasie 53 członków. Do 1896 roku Ochotnicza Straż Pożarna działa bardzo prężnie i z poświęceniem, biorąc udział w każdej akcji ratunkowej, przeciwpożarowej, a także wypełniając wiele ważnych zadań dla miasta. Świadczą o tym liczne nagrody i wyróżnienia otrzymane od ówczesnych władz miasta. Ważnym momentem dla Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrorogu jest pozyskanie nowoczesnej jak na owe czasy sikawki konnej, która została zakupiona w 1896 roku z dotacji Kasy Miejskiej i Ubezpieczenia Prowincjonalnego.
Z inicjatywy sprawnie działającego kierownictwa organizacji rozpoczynają się starania o zakup sztandaru. Zakupu dokonano dzięki dotacji Ubezpieczenia oraz własnym wkładom członków. Uroczyste wręczenie pierwszego sztandaru organizacyjnego Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrorogu w uznaniu zasług w dziedzinie ratownictwa przeciwpożarowego nastąpiło w czerwcu 1896 roku.
W okresie od 1896 roku do uzyskania niepodległości w czasie zaboru pruskiego, Ochotnicza Straż Pożarna staje się jedyną organizacją skupiającą Polaków. Naczelnym celem organizacji była walka ze strasznym żywiołem, ochrona mienia i życia mieszkańców, ale była to również okazja do wymiany myśli i kultywowania zwyczajów i mowy polskiej. Organizacja liczy w tym okresie 21 członków.
W trudnych warunkach po odzyskaniu niepodległości Polski przeprowadzono w OSP reorganizację, a do służby przystąpiono z nowym zapałem. Dokonano wyboru nowego zarządu stowarzyszenia, a Naczelnikiem został mianowany Feliks Hoffman. Odzyskanie niepodległości stworzyło lepsze warunki organizacyjne, co przyczyniło się do zbudowania w szybkim czasie remizy strażackiej dla sikawki konnej oraz sprzętu przeciwpożarowego. Obok remizy zbudowana została również bardzo potrzebna wspinalnia.
Dnia 19 czerwca 1921 roku odbyła się uroczystość poświęcenia sztandaru, po dokonanym odnowieniu i zmianie napisów niemieckich na polskie. W czasie uroczystości jubileuszowych najbardziej zasłużonym członkom seniorom Ochotniczej Straży Pożarnej wręczono dyplomy pamiątkowe – wyróżnieni zostali : Feliks i Stanisław Hoffmanowie, Teodor Michalski i Jan Juraszek. Jubileusz 50-lecia działalności Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrorogu obchodzony był uroczyście 8 czerwca 1930 roku. OSP w tym okresie liczyła 42 członków, w tym 36 czynnych, 4 honorowych, 2 wspierających. Kolejne lata po jubileuszu 50-lecia OSP to okres dobrej organizacji pracy i ofiarnej służby. Otrzymane liczne nagrody i wyróżnienia z funduszu Krajowego Ubezpieczenia Ogniowego pozwalają na zakup nowego sprzętu i wyposażenia.
Od października 1927 roku Naczelnikiem OSP w Ostrorogu zostaje mianowany Władysław Juraszek. Organizacja w dowód uznania za swą działalność otrzymuje przekaz pieniężny z Krajowego Ubezpieczenia Ogniowego na zakup sprzętu. W czerwcu tego samego roku delegacja OSP z Ostroroga bierze udział w III Zjeździe Straży Pożarnej w Poznaniu z okazji 60-lecia istnienia Wielkopolskiego Związku Straży Pożarnych. W składzie osobowym OSP jest w tym czasie 24 członków ochotników podzielonych na cztery oddziały: ratowniczy, sikawkowy, wodny i porządkowy. W mieście istnieje w tym czasie również obowiązkowa straż pożarna licząca 80 strażaków.
W 1934 roku następuje reorganizacja straży pożarnych w kraju. Ochotnicze Straże Pożarne zostają zaliczone do Stowarzyszeń Wyższej Użyteczności i otrzymały nowy statut. We władzach Ochotniczych Straży Pożarnych pojawia się odtąd funkcja Prezesa, Sekretarza i Skarbnika.
Następuje nowy ważny rozdział w historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrorogu kierowanej przez niestrudzonego działacza strażackiego Władysława Juraszka.
Na każde wezwanie w mieście i okolicy, strażacy – ochotnicy spieszą z pomocą jako pierwsi, dając zawsze przykład ofiarności i męstwa. Wybuch II wojny światowej w 1939 roku przerwał działalność wszelkich organizacji, a więc i OSP. Przez sześć lat okupacji hitlerowskiej istniała w Ostrorogu jedynie Przymusowa Straż Pożarna. Ostatnie dni wojny i gorączkowego wycofania się wojsk niemieckich były okresem działania strażackich wart obywatelskich, których celem była ochrona mienia ludności polskiej. Był to właśnie zalążek organizacji strażackiej tworzonej już w nowych warunkach państwowo – ustrojowych w wolnej Polsce. Wojna zabrała wielu, spośród członków organizacji, ale ci którzy przeżyli, nie trwali w bezczynności.
27 maja 1945 roku Ochotnicza Straż Pożarna podjęła oficjalnie dalszą działalność tym razem już w wolnej Ojczyźnie.
Poza swoją funkcją statutową w tym próbnym okresie tworzenia zrębów władzy ludowej organizacja spełniała również rolę organizatora życia w mieści i okolicy, dbała o ład i porządek. Wycofujący się Niemcy pozostawili wiele cennego sprzętu przeciwpożarowego, który trzeba było uratować przed zniszczeniem i przystosować do użytku. Dużym nakładem pracy udało się wyremontować i uruchomić mały samochód strażacki oraz poniemiecką motopompę wraz z potrzebnym osprzętem.
9 czerwca 1946 roku nastąpiło uroczyste poświęcenie wyremontowanego sprzętu zmechanizowanego, który odtąd stwarzał nowe możliwości w walce z groźnym ogniowym żywiołem. Zapobiegliwość kierownictwa OSP oraz miejscowych władz pozwoliła nabyć w następnych latach jeszcze jeden samochód pomocniczy, który po uruchomieniu służył jako doraźne pogotowie. Z czasem dla rozrastającej się organizacji te dwa małe wozy już nie wystarczają. Rozpoczyna się więc praca przy remoncie nowego, obszerniejszego pogotowia, na bazie pozyskanego wozu marki HORSCH. Wóz ten wyremontowano własnymi siłami przy dużym nakładzie i ofiarności braci strażackiej, a służył on miastu i okolicy aż do lat 60-tych.
9 lipca 1950 roku obchodzono jubileusz 70-lecia Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrorogu, w czasie którego najbardziej zasłużeni członkowie organizacji otrzymali dyplomy : za 35 lat pracy Władysław Juraszek, za 25 lat pracy Andrzej Matyjasik, za 10 lat pracy Ludwik i Sylwester Burdajewicz, Edward Jóźwiakowski, Leon Starosta.
Mimo, że sposób budowania domów i nie tylko wpłynął na wyraźne zmniejszenie liczby pożarów, to jednak znaczenie OSP w życiu miasta wcale nie zmalało. Rosną również potrzeby lokalowe i sprzętowe organizacji. Narodziła się więc myśl budowy nowej, obszerniejszej strażnicy, tym razem na własnym gruncie, przyznanym przez Państwowy Fundusz Ziemi. Zawiązany Komitet Budowy Strażnicy działając wspólnie z Prezydium Miejskiej Rady Narodowej zaczyna gromadzić fundusze i niezbędny materiał. Za pierwsze 10.000 złotych dotacji ze Społecznego Komitetu Odbudowy Kraju zakupiono cegłę rozbiórkową. Koszt wykonania dokumentacji technicznej pokrył Miejski Komitet Jedności Narodu, a dotacja z Prezydium Miejskiej Rady Narodowej pozwoliła na zakup dalszych niezbędnych materiałów budowlanych. Garstka zapalonych i ofiarnych członków Ochotniczej Straży Pożarnej własnymi siłami podejmuje się w 1959 roku bardzo trudnego zadania, które dla postronnych momentami wydawało się niewykonalne. Dzięki pomocy ówczesnego przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Jana Przybysza udało się pokonać wszystkie rozliczne trudności. Budowa była realizowana pomyślnie tak, że na zimę tego samego roku był położony dach i wstawiona stolarka, a wewnątrz położono tynki i posadzki. Ofiarna praca i zaangażowanie garstki oddanych sprawie zapaleńców przyniosła znakomite rezultaty.
3 lipca 1960 roku na 80-lecie OSP w Ostrorogu odbyło się uroczyste przekazanie i otwarcie nowej strażnicy. Solidnie wykonany budynek to : dwa obszerne garaże, magazyn sprzętu, świetlica, biuro i wspinalnia. Z ogólnego kosztu budowy wynika, że 25% prac wykonali członkowie organizacji w czynie społecznym. Ważną datą w historii Ochotniczej Straży Pożarnej miasta Ostroroga jest dzień ufundowania nowego sztandaru organizacyjnego zakupionego ze składek społeczeństwa. Inicjatorem fundacji był jeden z najstarszych członków OSP w Ostrorogu Andrzej Matyjasik deklarując na ten cel 100 złotych.
15 lipca 1962 roku Ochotnicza Straż Pożarna otrzymała nowy piękny sztandar organizacyjny, który jej przyświeca w trudnej służbie dla społeczeństwa.
Rok 1980 był rokiem przełomowym dla istnienia OSP w Ostrorogu. Jednostka obchodziła 100-lecie swojego istnienia. Jednocześnie, to właśnie w tym roku po raz pierwszy otrzymała nowy samochód gaśniczy marki STAR 244. Jednak z upływem lat wymagania Ochotniczych Straży Pożarnych były coraz większe. W 1995 roku jednostka OSP Ostroróg weszła w skład Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, dorobiła się trzeciego samochodu gaśniczego oraz brała udział w dwóch największych pożarach w kraju :
– pożar na Śląsku,
– pożar w Puszczy Nadnoteckiej.
Na zebraniu sprawozdawczym w dniu 15 marca 1997 roku Zarząd Ochotniczej Straży Pożarnej w Ostrorogu wyszedł z inicjatywą przeprowadzenia zbiórki pieniężnej na zakup nowego sztandaru. Myśl ta zrodziła się z uwagi na spory upływ czasu, a co za tym idzie dużego zniszczenia sztandaru, który został ufundowany przez społeczność lokalną w 1962 roku, oraz zmiany jakie nastąpiły w naszej ojczyźnie. Inicjatywa ta została w pełni poparta przez obecnych na zebraniu członków OSP, przedstawicieli władz Urzędu Miasta i Gminy oraz mieszkańców gminy Ostroróg. To właśnie dzięki ofiarności mieszkańców Miasta i Gminy Ostroróg udało się zebrać łącznie kwotę 5.000 złotych.
Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy co roku dotował sprzęt, nawet do 50%, który stał się niezbędny w coraz trudniejszych warunkach. Dzięki dotacjom Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego jednostka zakupiła : agregaty prądotwórcze, pompy pływające, aparaty do ochrony dróg oddechowych, piły do metalu i drewna, węże i ubrania ochronne. Na początku 2005 roku jednostka otrzymała nowy samochód Gaśniczy : STAR L 70/12/180 4 x 2BB.
Samochód ten został sfinansowany z całości ze środków: Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, Zarządu Wojewódzkiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, Funduszu Ochrony Środowiska oraz Urzędu Miasta i Gminy Ostroróg.
W latach 2005-2006 jednostka OSP w Ostrorogu została wyposażona w zestaw do ratownictwa drogowego i zestaw R-1 do ratownictwa medycznego o wartości 35.000 zł. Strażacy zostali również wyposażeni w pagery. Wymieniono również aparaty do oddychania i czujniki bezruchowe, które poprawiają bezpieczeństwo w zadymionych pomieszczeniach.
Jednostka w 2007 roku zmieniła Stowarzyszenie Wyższej Użyteczności na pożytek publiczny, co pozwala na korzystanie ze środków unijnych.
W 2008 roku jednostki działające w Krajowym Systemie Ratownictwa Drogowego przystępowały jednocześnie do Jednostek Operacyjno-Technicznych, tym samym zwiększając bezpieczeństwo, sprawność działania i współpracę z innymi jednostkami, a także Państwową Strażą Pożarną. W tymże roku jednostka w Ostrorogu wzbogaciła się o nowe ubrania bojowe, hełmy, buty gumowe. Sprzęt ten posiada certyfikat unijny. W 2009 roku 32 strażaków OSP Ostroróg wzięło udział w szkoleniu z zakresu medycznego. Szkolenie zostało sfinansowane ze środków unijnych. Również z tych środków jednostka otrzymała zestaw medyczny R-1 z noszami. Wartość tego przedsięwzięcia to 50.000 zł.
Zakupiono także wyciągarkę do samochodów podczas wypadków drogowych, zamontowano ją w samochodzie marki Star-Man.
Jednostka OSP w Ostrorogu ze środków własnych (odpis podatku 1% i ekwiwalent strażaków za wyjazd do pożarów) zakupiła w 2009 roku samochód pożarniczy marki „IVECO” do celów gospodarczych. Koszt zakupu samochodu to 13.000 zł.
Zaprawieni w ofiarnej służbie członkowie OSP przez wiele lat przejawiają inicjatywę również w działalności społecznej dla swojego miasta. Wiele akcji porządkowych i zabezpieczających oraz wszelkie czyny społeczne są czynnie wspomagane przez brać strażacką. Systematyczne szkolenia bojowe i sprawnościowo-sportowe pozwalają sięgać członkom po laury w zawodach strażackich na różnych szczeblach.
Prowadzona od wielu dziesiątków lat działalność prewencyjna pozwoliła wydatnie zmniejszyć ilość pożarów i stan zagrożenia ogniowego.
Informacje oraz zdjęcia dzięki uprzejmości OSP.
