WIEDZA
Trzecia część naszego cyklu dotyczącego ewakuacji, ratowaniu i udzielaniu pomocy zwierzętom domowym podczas pożarów dotyczy prowadzenia resuscytacji. Zatrucia inhalacyjne dymem pożarowym prowadzą u zwierząt domowych do zatrzymania krążenia i oddychania. Z tego względu podobnie jak u ludzi, u ewakuowanego z pożaru zwierzęcia należy wdrożyć resuscytację.
JAK DROGĘ WYBRAĆ?
Prowadzenie danej formy resuscytacji u zwierzęcia domowego będzie podyktowane posiadanym sprzętem. W przypadku gdy jednostka OSP lub PSP nie posiada dedykowanych masek do prowadzenia oddechów zastępczych i tlenoterapia czynnej, jedyną formą resuscytacji powinny być uciski klatki piersiowej. W przypadku gdy posiadamy maski do prowadzenia oddechów zastępczych, działania polegać będą na resuscytacji krążeniowo-oddechowej (oddechy zastępcze i uciski klatki piersiowej).
RESUSCYTACJA a PRAWO
Analizując przepisy polskiego prawa i prawa dotyczącego zwierząt nie znajdziemy zapisów o tym kto faktycznie i jedynie może prowadzić resuscytację zwierząt w przypadku zatrzymania krążenia i oddechu. Dlatego też prowadząc resuscytację jedynie za pomocą ucisków klatki piersiowej, nie łamiemy żadnego prawa. Kwestię stosowania tlenu medycznego, czyli leku opisaliśmy w poprzednim artykule dotyczącym tlenoterapii u zwierząt.
RESUSCYTACJA – ASPEKTY TECHNICZNE
Bez względu, jaki schemat resuscytacji wybierzemy, będziemy zobligowani do wykonywania ucisków klatki piersiowej. Aby prawidłowo wykonywać uciski klatki piersiowej, należy zwierzę o owalnej klatce piersiowej (np. Kota lub psa) ułożyć na prawym boku. Następnie identycznie jak u ludzi splatamy dłonie. Dłonie należy przyłożyć na klatce piersiowej, za kością łopatki (zob. grafikę).
Miejsce prawidłwoego ucisku klatki piersiowej podczas resuscytacji.
Uciski klatki piersiowej należy prowadzić w tempie 100-120 uciśnięć na minutę. Głębokość ucisku powinny wynosić 1/3 głębokości klatki piersiowej.
W przypadku np. psów o kształcie klatki piersiowej zbliżonej do człowieka należy psa ułożyć na plecach a dłonie dołożyć w linii łopatki na mostku zwierzęcia. Tempo i głębokość jest taka sama jak opisano powyżej.
Resuscytacja prowadzona z oddechami zastępczymi, może odbywać się w schemacie 30:2. Ilość tlenu z worka samorozprężalnego powinna być dostosowana do wielkości zwierzęcia.
Co gdy nie posiadamy masek to oddechów zastępczych a jedynie do tlenoterapii biernej. W takim przypadku należy prowadzić bierne natlenianie zwierzęcia oraz prowadzić uciski klatki piersiowej.
! WAŻNE ! Opisane zagadnienia są teoretycznym wytłumaczeniem zagadnień ratowniczych. Zalecamy odbyć szkolenie stacjonarne z powyższych zagadnień w celu nabycia umiejętności praktycznych i zrozumienia tematyki.
