Przybychowo
Początki Ochotniczej Straży Pożarnej w Przybychowie sięgają lat 30 dwudziestego wieku jako Straży Przymusowej gdzie wóz z beczkami wody i wiadrami co tydzień był u innego Gospodarza który dysponował zaprzęgiem konnym. Jednak Zarząd OSP Przybychowo przyjął rok 1945 nawiązując do zakończenia drugiej wojny światowej wydanego zarządzenia wojewody Poznańskiego o zrzeszaniu się na wsiach Ochotniczych Straży Pożarnych oraz Dyplomie dokumentującym udział Jednostki w Zawodach Powiatowych w Czarnkowie w 1946r gdzie zajęła drugie miejsce uzyskując 17 punktów.
W roku 1945 na zebraniu mieszkańców wsi wybrano zarząd i Komendanta druha Jana Hundta który pełnił tą funkcję do roku 1948. Wówczas jednostka dysponowała sikawką konną z przekazania z innej jednostki. Sprzęt pożarniczy wraz z sikawką konną garażowano u miejscowych gospodarzy ponieważ nie było wówczas remizy, na taką sytuację miało też wpływ zmieniającej się kolejno zaprzęgi konne do obsługi sikawki w razie pożaru. Komendantem wówczas był Edward Garstka.
Od roku 1948 do 1954 funkcję Komendanta Straży Pożarnej pełnił druh Antoni Jęchorek wiejski kowal, sikawka konna garażowała wraz ze sprzętem w miejscowej kuźni a podwodę konną wyznaczano kolejno według grafiku u sołtysa wsi. W roku 1954 za zebraniu wyborczym funkcję komendanta powierzono druhowi Ludwikowi Garstce funkcje tę piastował do roku 1968.
W latach 1960 do 1968 to rozkwit Straży Pożarnej wybudowano świetlice wiejska a następnie dobudowano obok boks garażowy do sprzętu pożarniczego. W wymienionym okresie wieś została zelektryzowana co również miało niewątpliwy wpływ na rozwój gospodarstw rolnych. Okres sprawozdawczy w 1968 wyłonił na zebraniu wyborczym nowego komendanta został nim druh Edmund Michałek. Poczynił on starania o wymianę sprzętu pożarniczego wymieniono sikawkę konną na motopompę typu M -400 a strażacy zostali doposażeni w mundury bojowe i hełmy oraz ręczny sprzęt burzący. Zarząd również na zorganizowanych zabawach tanecznych zarobił pieniądze, za które zakupił mundury i czapki strażackie dla członków zarządu , były to wówczas mundury straży zawodowej. W roku 1976 na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym funkcje Naczelnika OSP powierzono druhowi Janowi Michałkowi synowi ustępującego Komendanta, który wrócił do jednostki po odbytej służbie w wojsku.
Nowy zarząd i nowe wyzwania to wymiana pompy M -400 na M – 800 uzupełnienie jednostki w nowe węże oraz sprzęt pożarniczy , wymiana mundurów bojowych na typu Moro oraz wymiana chełmów. Zarząd został wyposażony w nowe mundury strażackie wyjściowe odpowiednie dla strażaków ochotników. Naczelnik został wybrany na członka zarządu wojewódzkiego w Pile.
W roku 1980 Naczelnik wraz z zarządem czyni starania o pozyskanie samochodu Pożarniczego pomocny jest tu ówczesny Komendant Powiatowy por. Wojciech Pawłowski , samochód OSP pozyskuje z jednostki wojskowej ze Szczecina Stara 25. Samochód – jednostka we własnym zakresie remontuje i modernizuje a w końcowym momencie przemalowuje z koloru zielonego na kolor czerwony. Komenda Powiatowa nadaje numer operacyjny i wprowadza do podziału bojowego w roku 1982 wiąże się to również z przekwalifikowaniem jednostki z typu M na typ S-1. Zaczyna się nowy rozdział dla Ochotniczej Straży Pożarnej bierze ona udział nie tylko w miejscowych zdarzeniach, więcej wyjeżdża do zdarzeń poza terenem własnej wsi a nawet gminy czy powiatu. Trwa intensywne pozyskiwanie sprzętu pożarniczego i uzupełnianie Samochodu Pożarniczego w sprzęt zgodnie z normatywem. Naczelnik prowadzi ćwiczenia ze strażakami uczy obsługi sprzętu. Jednostka odnosi wiele sukcesów na zawodach szczebla gminnego oraz rejonowego.
Na zebraniu sprawozdawczym w roku 1985 Naczelnik wnioskuje o budowę nowej remizy OSP wniosek zarząd przyjmuje zaczyna się ciężka praca o przekonanie mieszkańców o takiej potrzebie. Kompromis na zebraniach mieszkańców wsi zostaje uzgodniony wraz z lokalizacja budowy. Naczelnik Jan Michałek był również radnym Gminnej Rady w Połajewie starał się również przekonać rade o konieczności budowy i możliwościach pozyskiwania funduszy na budowę. Rada uchwałą przyznaje pulę pieniędzy, które wraz z tymi które były w gestii funduszu wiejskiego oraz Kółka Rolniczego pozwoliły na zakupienie dokumentacji budowy oraz załatwienie niezbędnych dokumentów do uzyskania pozwolenia na budowę. Powołano społeczny Komitet Budowy Domu Strażaka oraz otworzono konto bankowe. Doprowadzono również prąd i wodę. Społeczny Komitet Budowy Przewodniczący Jan Michałek Naczelnik OSP , Andrzej Sosnowski Prezes OSP a zarazem Księgowy, Andrzej Michałek Członek OSP , Jerzy Łazowski Członek OSP, wieś reprezentuje ówczesny Sołtys Wsi Jerzy Bormann.
Rok 1986 to przygotowanie terenu do budowy i pozyskiwanie materiałów budowlanych oraz wykonanie fundamentów pod Remizę zgodnie z dokumentacją a następnie nawiezienie ziemi i niwelacja terenu wewnątrz budowanego budynku jak i na zewnątrz terenu. W roku 1987 wybudowano budynek w stanie surowym a w roku 1988 wykonano prace wykończeniowe. Ewenementem był fakt że prace budowlane wykonywali miejscowi Rzemieślnicy Murarze. Głównym beneficjentem finansowym budowy był Państwowy Zakład Ubezpieczeń w Pile który w transzach finansował zadanie. W trakcie budowy wizytował zadanie ówczesny Sekretarz Generalny Związku Ochotniczych Straży Pożarnych w Warszawie płk. Krzysztof Smolarkiewicz co zostało uwiecznione w Kronice OSP.
Budynek Dom Strażaka oddano do eksploatacji w roku 1988, wówczas to Komendant Wojewódzki w Pile płk Andrzej Waligórski przekazał na ręce Naczelnika Jana Michałka talon na nowy pojazd Pożarniczy Star 244 w dowód uznania za wykonane pracę przy budowie Domu Strażaka. Rok 1992 zapisał się tragicznie w Ochotniczej Straży Pożarnej strażacy brali udział w akcji gaszenia Puszczy Noteckiej gdzie wskutek mylnego rozpoznania druhowie zostali skierowani na kurs kolizyjny w trakcie akcji gaśniczej. Na wskutek wypadku ucierpiało 5 strażaków . Czas dla OSP był trudny jednak okres dochodzenia do zdrowia zrobił swoje, wyremontowano uszkodzony Samochód Pożarniczy zaczęto analizować sytuację w której przyszło się zmierzyć i po czasie powrócono do normalnych zadań jednak z nowym doświadczeniem.
1995 to jubileusz 50-lecia powstania Ochotniczej Straży Pożarnej oraz nowe zadanie, ufundowanie Sztandaru Jednostki. Rozpoczyna się nowe, wybór strażaków do pocztu Sztandarowego, nauka chodzenia ze Sztandarem na różnych uroczystościach Państwowych oraz Kościelnych. W tymże roku jednostka zostaje wcielona Rozkazem Komendanta Głównego PSP do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Okres ten wiąże się z pozyskiwaniem nowego sprzętu pożarniczego oraz nowych zadań ratowniczych i szkoleń. Lata następne to wdrażanie nowego systemu szkoleń wyposażanie w dodatkowy sprzęt oraz nowe zadania dla OSP w KSRG. W roku 2006 na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym wybrano nowego Naczelnika, został nim Marek Michałek, syn Jana Michałka natomiast byłemu Naczelnikowi powierzono stanowisko Prezesa OSP. Jednostka prowadzi bieżące remonty i czyni starania o przygotowanie świetlicy OSP do przystosowania i uczestniczenia w programie „Wioska Internetowa” wiąże to się z wymianą podłóg oraz drzwi i okien duża pomoc finansową uzyskuje z Oddziału Wojewódzkiego OSP RP w Poznaniu . Wyposażenie salki w zestaw komputerów następuje po akceptacji komisji Reprezentującej Zarząd Oddziału Wojewódzkiego OSP RP w Poznaniu która wizytowała naszą OSP. Uczestniczenie w programie umożliwiło nam prowadzenie wielu kursów oraz szkoleń, z których korzystali mieszkańcy wsi , gminy oraz powiatu. Prowadzi się coroczne kursy opiekuna wypoczynku , kierownika wycieczek autokarowych, druhowie brali również udział w programie norweskim prowadzonym przez Instytut Opakowań w Warszawie czy szkoleniach bezpieczne użytkowanie i usuwanie wyrobów zawierających azbest, jest to ogólnopolski program prowadzony przez Ministerstwo Gospodarki. W tytule Program Oczyszczania Kraju z Azbestu na lata 2009-2032. Corocznie OSP aplikuje do wielu projektów prowadzonych przez stowarzyszenia przydatne dla druhów.
Od roku 2006 jednostka jest organizatorem Obozów Szkoleniowych dla Młodzieżowych Drużyn Pożarniczych Powiatu Czarnkowsko-Trzcianeckiego, średnio w roku na 130 osób. Przez dziewięć lat organizowania obozów uczestniczyło w nich około 1200 osób. W kursach prowadzonych na opiekuna wypoczynku uczestniczyło około 120 osób z pośród których wybiera się przyszłe kadry do prowadzenia zajęć na obozach. OSP w trakcie tych dziewięciu lat ma opracowany sztandarowy program szkoleń zgodny ze wzorcowym programem prezentowanym przez Zarząd Główny OSP RP w Warszawie. OSP posiada tor wg CTIF do szkolenia , zestaw przed medyczny oraz fantomy. Współpracuje z Dyplomowanym Ratownikiem Medycznym, który prowadzi zajęcia z nauki udzielania pierwszej pomocy przed medycznej osobom poszkodowanym. Ma opracowany według własnego programu tor do sportów na wesoło co cieszy się dużym zainteresowaniem uczestników. Obozy przez kilka lat prowadzone były w Stanicy Harcerskiej w Piecniku jednak od dwóch lat obozy są prowadzone w ośrodkach kolonijnych nad morzem. W 2012 roku OSP otrzymała prestiżowe odznaczenia. Jedno z nich to: „WIELKOPOLSKA OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA ROKU 2011”, druga natomiast to: „OCHOTNICZA STRAŻ POŻARNA ROKU 2011 W POWIECIE CZARNKOWSKO-TRZCIANECKIM”. W roku 2014 i 2015 budynek Domu Strażaka przeszedł gruntowny remont, natomiast część pożarnicza, która nie mogła uczestniczyć w projekcie została wyremontowana przez OSP ze wsparciem finansowym Urzędu Gminy, Zarządu Oddziału Wojewódzkiego ZW OSP RP w Poznaniu oraz pracach własnych strażaków.
W grudniu 2015 roku OSP obchodziła jubileusz 70-lecia powstania jednostki. Na uroczystość przybyli zaproszeni goście na czele z Prezesem Oddziału Wojewódzkiego ZOSP RP w Poznaniu druhem Stefanem Mikołajczakiem.
W jednostce jest 5-ciu kierowców z pełnymi uprawnieniami oraz 6-ciu ratowników z tytułem Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy.
Jednostka posiada dwa samochody GBM 2,5/8 – STAR, oraz SLK – VOLKSWAGEN T-4.
Jednostka na wyposażeniu posiada m.in.:
-agregat prądotwórczy
-zestaw hydrauliczny „WEBER”
-pompę pływającą „NIAGARA”
-pompę szlamową
-piłę spalinową do betonu
-piłę spalinową do drewna
-aparaty ochrony dróg oddechowych
-zestaw do ratownictwa medycznego
-akumulatorowy maszt oświetleniowy „RALS”
Szkoleniowo:
-tor dla MDP wg. CTIF
-fantomy (szkolenie medyczne)
Mankamentem OSP jest Samochód Pożarniczy GBM 2,5/8 – STAR z roku 1988, który obecnie ma 28 lat, jest powypadkowy, nie posiada autopompy i szybkiego natarcia oraz odpowiedniej ilości przegród i schowków dla sprzętu którego posiadamy.
Informacje oraz zdjęcia OSP.
