List otwarty Klubu Generalskiego PSP
Komendanci Główni i Wojewódzcy Państwowej Straży Pożarnej w stanie spoczynku wystosowali list otwarty. Główne tematy to zmiany kadrowe, współpraca obecnego kierownictwa Komendy Głównej PSP z organizacjami pożytku publicznego oraz konkurs na nowe logo formacji.
List otwarty podpisał Generał brygadier Dela Feliks, Generał brygadier Jankowski Teofil, Generał brygadier Leśniakiewicz Wiesław, Generał brygadier Meres Zbigniew, Nadbrygadier Buk Piotr, Nadbrygadier Dąbrowa Ryszard, Nadbrygadier Dyja Seweryn, Nadbrygadier Galica Józef, Nadbrygadier Grosset Ryszard, Nadbrygadier Kamiński Ryszard, Nadbrygadier Karcz Tadeusz, Nadbrygadier Kaźmierczak Roman, Nadbrygadier Kołakowski Bogdan, Nadbrygadier Korzeniewski Ryszard, Nadbrygadier Kowalski Marek, Nadbrygadier Kuliga Bogdan, Nadbrygadier Kwiatkowski Piotr, Nadbrygadier Mendelak Wojciech, Nadbrygadier Milewski Tadeusz, Nadbrygadier Mróz Andrzej, Nadbrygadier Muszczak Zbigniew, Nadbrygadier Psujek Ryszard, Nadbrygadier Rączka Marek, Nadbrygadier Seńczuk Jerzy, Nadbrygadier Schroeder Maciej, Nadbrygadier Skulich Janusz, Nadbrygadier Stępień Karol, Nadbrygadier Szcześniak Andrzej, Nadbrygadier Szymański Aleksander, Nadbrygadier Ściborek Ignacy, Nadbrygadier Świeczkowski Piotr, Nadbrygadier Węsierski Stanisław, Nadbrygadier Witkowski Andrzej i Nadbrygadier Wolanin Jerzy.
Treść listu:
W 2017 r. Państwowa Straż Pożarna będzie obchodziła 25 - lecie powołania do służby społeczeństwu.
W tworzeniu tej nowoczesnej formacji udział wzięli strażacy, związek zawodowy Solidarność, środowisko uniwersyteckie oraz parlamentarzyści. Ideą było powołanie nowoczesnej i apolitycznej formacji ratowniczej, która jak najlepiej miała służyć obywatelom. Wdrożono wiele przepisów wykonawczych, organizacyjnych, prewencyjnych, pragmatyki służbowej, organizacji szkolnictwa.
Jej twórcy, dzisiaj w większości już w stanie spoczynku, podjęli ogromny wysiłek, aby powstająca formacja nie ustępowała służbom tego rodzaju w innych państwach mobilnością, wyszkoleniem i wyposażeniem.
Ten wysiłek nie poszedł na marne, czego dowodem są wyrazy uznania po akcjach ratowniczych i humanitarnych przeprowadzonych przez PSP w kraju i na świecie.
Od wielu lat straż pożarna sytuuje się na pierwszym miejscu w rankingu społecznego zaufania. Dlatego też my, podpisani niżej generałowie polskiego pożarnictwa – współtwórcy tej formacji, nie możemy bezczynnie patrzeć na destrukcyjne działania obecnego kierownictwa Państwowej Straży Pożarnej, niweczące szacunek i zaufanie, którymi straż obdarzana jest dziś przez społeczeństwo.
Nie jest naszą intencją ocena działań ustawowych, istotą są tu kwestie o innym wymiarze: stosunek do historii, relacji międzyludzkich panujących w formacji, respektowanie ceremoniału
pożarniczego i dbałość o wizerunek PSP.
Nie kwestionując prawa kierownictwa Państwowej Straży Pożarnej do przeprowadzania zmian kadrowych, stajemy w obronie godności tych oficerów, którzy tylko z tytułu pełnienia służby pod poprzednim kierownictwem są odwoływani w formie uwłaczającej przyjętym zasadom. Komendanci różnych jednostek organizacyjnych, którzy w czasie swojej wieloletniej służby dokonali przeobrażenia jednostek w obszarze wyposażenia technicznego, wyszkolenia, infrastruktury, w wymiarze logistycznym i prewencyjnym, wysyłani są na emeryturę bez uznania tych wysiłków, a niekiedy pozbawiani dodatków stanowiących istotny składnik przyszłej emerytury.
Są to osoby o dużym autorytecie w środowisku pożarniczym i społeczności lokalnej.
Odwołuje się oficerów z wybitnymi kwalifikacjami, którzy tworzyli system ratownictwa technicznego i pomocy humanitarnej, profesjonalistów uznanych w kraju i na świecie, przenosząc ich do innych jednostek, niekiedy na niższe stanowiska.
Oficerów o znikomym lub wręcz nie posiadających żadnego doświadczenia w kierowaniu dużymi organizacjami powołuje się na stanowiska komendantów wojewódzkich, by po upływie kilku miesięcy awansować ich o dwa stopnie bez zachowania wymaganego 9-letniego okresu dzielącego kolejne nominacje.
Podobne sytuacje występują i w innych jednostkach organizacyjnych PSP. Decyzje personalne powodują duże obawy o odpowiedzialność przełożonych za te nominacje.
Powstaje zatem pytanie: jaki mogą mieć szacunek strażacy do tak nadawanych stopni służbowych i kadry awansowanej bez poszanowania obowiązujących norm a w konsekwencji o wpływ tych działań na bezpieczeństwo naszych obywateli?
Ceremoniał pożarniczy, stanowiący swoisty kodeks moralny straży pożarnej, jest deprecjonowany. To ceremoniał określa zasady obejmowania i zdawania stanowisk kierowniczych i dowódczych w jednostkach organizacyjnych PSP. Ceremoniał ten wymaga, aby odchodzący oficerowie pożegnali się ze sztandarem przed frontem pododdziałów. Tymczasem uniemożliwia się oficerom godne odejście z jednostek, a ten sposób upokarzania ich stał się wręcz normą.
Trudno zresztą wymagać od podwładnych, by pielęgnowali tradycje zapisane w ceremoniale, skoro sam komendant główny PSP nie przywitał się ze sztandarem, obejmując najwyższe w tej formacji dowództwo.
Obecne kierownictwo Komendy Głównej wydaje podległym jednostkom dyspozycje zrywania kontaktów z poprzednią kadrą, zabraniając jakichkolwiek kontaktów. Zakazuje się także kontaktów z organizacjami społecznymi, w tym organizacjami pożytku publicznego, zarzucając im dążenie do osiągnięcia korzyści majątkowych kosztem PSP – mimo że organizacje te nigdy nie korzystały z jakiegokolwiek dofinansowania ze środków państwowych (również z PSP).
Bardzo wyrazistym przykładem jest stosunek do Fundacji Edukacja i Technika Ratownictwa EDURA. Fundacja ta w okresie swojej 15-letniej działalności pozyskała dla straży pożarnej ponad 8,5 mln zł, m.in. na zakupy sprzętu ratowniczego i ochronnego, pomoc dla osób poszkodowanych w akcjach i ich rodzin.
Dyspozycja komendanta głównego PSP wywołuje wzburzenie w środowisku pożarniczym – co nie dziwi, gdyż jest ewidentnym naruszeniem przepisów ustawy o Państwowej Straży Pożarnej, stanowiących, że do obowiązków komendanta głównego należy wspieranie inicjatyw społecznych w zakresie ochrony przeciwpożarowej i ratownictwa.
Ogromny niepokój budzi fakt, że dotyczy wielu różnych organizacji społecznych niosących pomoc i zaangażowanych w ratownictwo a zwłaszcza naszych braci strażaków ochotników, którym zmiany strukturalne w finansowaniu zakupów sprzętu ograniczają ufność do władz.
Niedawna decyzja komendanta głównego PSP o ogłoszeniu konkursu na projekt graficzny nowego znaku – logotypu Państwowej Straży Pożarnej niestety również wpisuje się w ciąg wydarzeń mających zdyskredytować dotychczasowe osiągnięcia tej formacji, zafałszować jej dokonania i zapewne doprowadzić do ogłoszenia „powstania nowej formacji”.
Należy przypomnieć, że znak ten został ustanowiony w następstwie zmian – gdy polski parlament uchwalił 24 sierpnia 1991 r. ustawę o ochronie przeciwpożarowej oraz ustawę o Państwowej Straży Pożarnej. Od tego dnia rozpoczął się długotrwały proces tworzenia i rozwoju nowoczesnej formacji ratowniczej, jaką jest Państwowa Straż Pożarna.
Jej powstanie symbolicznie podkreślono nowym znakiem firmowy – logo zapisanym w rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych z dnia 24 września 1992r. w sprawie umundurowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej. Ostateczny wzór symbolu Państwowej Straży Pożarnej został usankcjonowany rozporządzeniem ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 18 lipca 1997 r. w sprawie umundurowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. 1997, nr 152, poz. 1001). W tym akcie prawnym określono zarówno wzór emblematów PSP, jak i wzór identyfikatora osobistego – stały się one swoistym wyróżnikiem PSP, określanym na stronie internetowej KG PSP w zakładce „Logotypy” jako „logo PSP”.
Ten szczególny symbol jest nierozerwalnie (prawnie) związany z naszą formacją od blisko 20 lat, jednoznacznie kojarząc się mieszkańcom naszego kraju, ale też za granicą z Państwową Strażą Pożarną. Jest noszony z dumą przez strażaków w akcjach ratowniczych i przez kompanię reprezentacyjną PSP w czasie uroczystości służbowych i państwowych. Znak ten towarzyszył polskim strażakom na mundurach w czasie międzynarodowych misji ratowniczych i humanitarnych, ale również w czasie ich oficjalnych wizyt poza granicami kraju. Jest również ze strażakami sportowcami na arenach krajowych i zagranicznych. Widnieje na sztandarach jednostek organizacyjnych PSP i na budynkach będących ich siedzibami. Jest więc stałym elementem naszej formacji i naszej tożsamości.
Dlatego stanowczo protestujemy przeciw podjętym przez komendanta głównego PSP działaniom mających na celu zmianę znaku naszej formacji.
Apelujemy o zaprzestania działań, które odbieramy jako brak szacunku do ciągłości dorobku Państwowej Straży Pożarnej.
Przedstawiając nasze stanowisko, wzywamy Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Państwowej Straży Pożarnej do poszanowania tradycji i okazywania szacunku ludziom, którzy dobrze zasłużyli się Polsce.
Wzywamy także do zrewidowania polityki wobec organizacji będących uczestnikami krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i wspierających jego działania.
List otrzymał Minister Spraw Wewnętrznych, Rzecznik Praw Obywatelskich, Komendant Główny PSP, Związki działające w strukturach PSP oraz kluby poselskie.
